Curacao .... Toeval bestaat niet!

Na ons dolfijnen avontuur zit ik 's avonds even via de Ipod verbinding te zoeken met de echte wereld.... Nieuws, mail... Ook gluur ik even op facebook of er nog leuke nieuwtjes of roddels zijn uit het nederlandse circuit. Toevallig zie ik op Facebook dat een oude vriendin van mij, Irma van Vlaanderen, "vriend" is geworden met John. Dusssssss..... ik click even nieuwsgierig door naar het profiel van Irma. Hé, woonplaats Willemstad? echt? ik stuur haar een bericht en binnen no time chatten we wat heen en weer, we zitten allebei op Curacao! en hebben we voor de volgende dag een strand "date" op Jan Thiel beach bij Zanzibar! En ja hoor, zaterdag middag zie ik haar op het strand, geen spat veranderd! vind ze van mij gelukkig ook ;) Alleen nu ook zij inclusief man en met 2 prachtige kinderen. De tijd staat stil, we kletsen uren achter elkaar door, wat is dit leuk!! Het is misschien wel 14 jaar geleden dat we elkaar gezien en gesproken hebben. Het voelt gelijk weer als vanouds. En het toeval hield niet op.... Irma haar 2 zoontjes zitten op de Schreuderschool in Julianadorp en Irma geeft ook als invalkracht les op die school. Dat is ook de school waar Minke en Fenna op gezeten hebben toen Lindy en John met de meiden op Curacao woonde. Jeetje, Irma en haar zoontjes kennen ook grotendeels het verschrikkelijke verhaal van de familie. De foto van Minke hangt nog steeds in de hal van de school en op het schoolplein is een boompje voor haar gepland. Die maandag bezoeken we de school. We vertellen de jongens over de zus en vader van Fenna. En dat wij nu enorm gezegend zijn met Lindy en Fenna in onze familie. De school, de foto van Minke en het boompje, het raakt ons midden in het hart. Wel mooi dat we even geweest zijn. Volgende maand ga ik, als Fenna op Bonaire komt, met haar een dagje naar Curacao. De school bezoeken, het oude huis van hun en lekker rond touren op Curacao naar bekende plekjes. Bijzonder om dit samen met Fenna te gaan doen. En Irma gaat ons rondtouren die dag!

In de rest van de dagen dat we nu op Curacao waren hebben Irma en ik nog 2 avondjes bijgekletst.... en we waren nog niet uitgepraat! Ons contact wordt zeker vervolgd ......

Nadat we op school zijn geweest bezoeken we de grotten van Hato, inclusief vleermuizen, vleermuizen poep én dus kakkerlakken, die houden van vleermuizen poep namelijk. Brrrrr, toch best afzien met je slippers aan.... en je ziet ze overal druk heen en weer rennen!

De struisvogels volgde daarna. Met een echte jeep maken we een "game drive" door het park. Nee, geen giraffen, zebra's, leeuwen en olifanten.... Alleen struisvogels! héél veel struisvogels!! Je kan zelfs op de rug van een struisvogel een ritje maken maar nadat we ze hadden zien rennen, tot wel 40 km per uur, hebben we er maar vanaf gezien. Watjes :) Maar toen er werd gevraagd wie ze wilde voeren stapte wel Quinn als eerste naar voren, echt weer stoer! Toen kon de rest van de familie uiteraard niet achterblijven. Alleen mama, die moest foto's nemen ;) Heb wel even getest of een struisvogel ei mijn gewicht kon dragen. Pffff, dat lukte. Boven de 100 kilo kan het ei breken namelijk. Tja, dit sabbatical verhaal is niet echt goed voor de lijn..... maar gelukkig, ik samen met Filou op de arm, samen nog geen 100 kilo dus! Het ei hield ook Yaniek en Quinn uiteraard... Dit keer sloeg Thijs een beurtje over om foto's te maken :)

We hebben ook landhuis St. Martha nog bezocht. Dit landhuis is nu ingericht als sociale werkplaats en er wordt van alles gemaakt door Antilianen met een handicap. Mooi project! Die dag ook nog heerlijk gesnorkeld bij Playa Lagun.

De jongens mochten kiezen waar we de laatste avond uit eten gingen.... Tja, dat leuke restaurant met al die glijbanen! Dat werd dus de Burger King met speelparadijs, happy meals en al het andere junkfood. Filou at voor het eerst friet.... en hebben we nog nooit zó snel zien eten!

En toen weer lekker terug naar ons kleine, kneuterige Bonaire. Geen stoplichten, geen files.... heerlijk hoor. En de Rietjes zitten al op ons te wachten op Bonaire, gezellig!!!